Po 2 wygodnych nocach w hotelu w ciepłych łóżkach i po wylegiwaniu się poprzedniego dnia na plaży w Garajau, zatęskniliśmy za drogą. Na ten dzień zaplanowaliśmy więc spacer do pobliskiej miejscowości – Câmara de Lobos.
Category: Madera Page 1 of 2
Pomnik Chrystusa Króla (Cristo Rei) – trochę historii
Pomnik Cristo Rei na Maderze niewątpliwie kojarzy się z podobną statuą Cristo Redentor (Chrystus Odkupiciel) w Brazylii. Co ciekawe, portugalski pomnik powstał 4 lata wcześniej przed znaną na całym świecie wizytówką Rio de Janeiro. Jednak historia jego powstania łączy się raczej ze smutnymi wydarzeniami. Otóż kiedyś na Maderze nie było miejsca na cmentarzach dla nie-katolików, a dokładniej mówiąc nie było dozwolone ich tam grzebać. Z tego powodu ciała wszystkich, którzy byli innego wyznania były zrzucane właśnie z tego klifu w Garajau. W XVII w. zaprzestano tej praktyki. Pomnik Cristo Rei został wzniesiony w 1927 roku na znak pamięci o tych wydarzeniach. Posiada 15 metrów wysokości i przedstawia Chrystusa z otwartymi ramionami, skierowanego w stronę oceanu.
Dolina Rabaçal bogata jest w zieleń, wodospady i lewady. To tutaj znajduje się jeden z najbardziej popularnych szlaków – Levada das 25 fontes, którą przeszliśmy dnia poprzedniego. Szczęśliwie znajduje się tutaj także camping. Dzięki temu, kolejnego dnia mogliśmy odkryć kolejne skarby tego miejsca – lewady Risco oraz Alecrim.
Levada 25 fontes to maderska wizytówka wśród lewad. Jedna z najbardziej popularnych i najczęściej odwiedzanych tras na wyspie. Nawet pomimo tego, że nie można tam dojechać komunikacją miejską.
[EDIT 2024]
Madera to mały raj dla kochających przyrodę i wędrówkę po górskich szlakach. Dodatkowo, jeśli spanie pod namiotem Wam nie straszne, możecie przeżyć tutaj niesamowitą przygodą, budząc się codziennie w kolejnym pięknym miejscu. Bogactwo tras oraz dostępność darmowych campingów sprawia, że trekking z namiotem na Maderze bardzo łatwo zorganizować. W tym wpisie znajdziecie kilka praktycznych informacji przydatnych przy planowaniu takiej wyprawy.
[EDIT 2024]
Wracamy w głąb wyspy, aby przejść szlak PR13 prowadzący przez najbardziej unikatowe miejsce na Maderze – las mglisty Fanal.
Wulkaniczne baseny – największa atrakcja Porto Moniz
Największą atrakcją Porto Moniz są naturalne baseny utworzone z zastygłej lawy wulkanicznej. Przy niewielkiej ingerencji ze strony człowieka, powstało tu kąpielisko wspaniale wpasowane w ocean. Woda jest zimna, bo prosto z Atlantyku. Ale dzięki temu również jest czysta i nieustannie świeża. Najbadziej popularne są baseny Piscinas Naturais de Porto Moniz położone w zachodniej części miasteczka. Wstęp do nich jest odpłatny, lecz kosztuje zaledwie 1,5 euro za jednorazowe wejście na cały dzień. Nie można opuścić terenu kąpieliska w międzyczasie i wejść na tym samym bilecie. Miejsce jest jednak dobrze wyposażone. Są szatnie, w których znajdziemy szafki, gdzie można zostawić swoje rzeczy, dość pojemne toalety oraz restauracja na wypadek napadu głodu. Pozostaje tylko znaleźć pasujące nam miejsce na dość dużej betonowej powierzchni i oddać się relaksowi.
[EDIT 2024]
Po kolejnym wyczerpującym dniu dotarliśmy na camping na Bica da Cana. Kilkadziesiąt metrów wyżej znajduje się natomiast nie tak bardzo popularny punkt widokowy – Mirodouro da Bica da Cana. Przy dobrej pogodzie roztacza się stamtąd wspaniały widok na dolinę Sao Vicente. Dzięki temu, że mieliśmy tam nocleg, mieliśmy okazję zobaczyć wschód oraz zachód słońca z tej lokalizacji.
[EDIT 2024]
Vereda da Encumeada (PR 1.3) to kolejny piękny, bardzo widokowy szlak Madery. Być może trochę mniej popularny, bo dość długi czasowo, ale bardzo różnorodny. Przechodzimy tutaj przez dwa rodzaje ekosystemów i możemy zobaczyć zarówno wulkaniczne urwiska Centralnego Masywu Górskiego, jak i zielone lasy wawrzynowe Laurisilva.
[EDIT 2024]
Przylądek św.Wawrzyńca to kolejna wizytówka Madery. Szlak Vereda da Ponta de São Lourenço jest znany i lubiany, odwiedzany przez większość turystów przybywających na wyspę. Nie jest to niczym zaskakującym, gdyż trasa nie jest bardzo wymagająca kondycyjnie, a oferuje zupełnie inne widoki niż reszta wyspy. Wczesną wiosną przylądek pokryty jest świeżą zielenią i kwiatami. Jednak, przez zdecydowaną większość czasu jest to pustynny rejon, gdzie przeważają brązy i odcienie czerwieni.