Bica da Cana-mglisty camping w sercu Madery

[EDIT 2024]

Po kolejnym wyczerpującym dniu dotarliśmy na camping na Bica da Cana. Kilkadziesiąt metrów wyżej znajduje się natomiast nie tak bardzo popularny punkt widokowy – Mirodouro da Bica da Cana. Przy dobrej pogodzie roztacza się stamtąd wspaniały widok na dolinę Sao Vicente. Dzięki temu, że mieliśmy tam nocleg, mieliśmy okazję zobaczyć wschód oraz zachód słońca z tej lokalizacji.

Bica da Cana – camping

Camping na Bica da Cana ma dostępnych 10 miejsc. Prawdopodobnie zmieści się tam jednak więcej namiotów. Spanie pod namiotem nie jest tu, wbrew pozorom, takie popularne. My byliśmy tu sami. W porównaniu do poprzednich miejsc, ten camping jest także o wiele lepiej wyposażony. Większość spotów na rozbicie namiotu znajduje się na płaskim terenie, miękkim podłożu, pod drzewami, a pomiędzy nimi stoją stoły piknikowe.

————————————————————————————————————————

————————————————————————————————————————

Bica da Cana – punkt widokowy

Miradouro da Bica da Cana znajduje się na wysokości 1580 m n.p.m. Dzięki temu bardzo często można tu zaobserwować zjawisko inwersji, czyli morze chmur pod stopami. Przy dobrej pogodzie, gdy widoczne są szczyty po drugiej stronie doliny, można tu zobaczyć wierzchołek Pico Ruivo oraz, niedaleko obok, charakterystyczny balon na Pico Areeiro. W dolinie natomiast widać rozrzucone domy miasteczka rozciągniętego aż po ocean.

Jak się dostać na Bica da Cana?

Bica da Cana to sam środek wyspy. Punkt położony jest na największym płaskowyżu Madery – Paul da Serra. Charakterystyczne dla tego miejsca są ogromne turbiny wiatrowe, które mrugają na przemian, dając pilotom znać o swojej obecności. Dodatkowo, wyglądają bardzo malowniczo na zdjęciach. Przez płaskowyż poprowadzona jest widokowa droga ER110, dzięki czemu punkt dostępny jest dla wszystkich zmotoryzowanych. Z parkingu trzeba wejść na znajdującą się obok ścieżkę i po 10 minutach dotrze się do tarasu widokowego. Jeśli ktoś chciałby się udać tam bezpośrednio z campingu, to obok opuszczonego domu jest wąską ścieżka odbijająca na prawo, która potem wychodzi na szeroką gruntową drogę wśród pól z trzciną cukrową.

Na Bica da Cana da się oczywiście dojść pieszo, niekoniecznie korzystając z głównej drogi. Warto rozważyć szlak PR17: Caminho do Pinaculo e Folhadal, który częściowo prowadzi lewadą wśród gęstej zieleni, po czym wspina się na wysokość, skąd można podziwiać znajdujące się w dolinach miasteczka z oceanem w tle.

Bica da Cana – moje wrażenia

Na camping dotarliśmy około godziny 19:00. Nie mieliśmy więc dużo czasu do zachodu słońca, a chcieliśmy rozłożyć obóz zanim się zrobi ciemno. Było mi żal, że omija mnie zachód słońca w takim miejscu! Jednak, udało mi się dobiec i złapać ostatnie ciepłe kolory tego dnia. Obiecałam sobie, że wstanę wcześniej i przyjdę na taras widokowy na wschód słońca. Niestety, też nie poszczęściło mi się z pogodą. Jednak, uparcie czekałam aż dolina wyłoni się z morza mgieł. I pomimo tego, że słońcu nie udało się przebić promieniami przez chmury, pojawiły się pomarańczowe odcienie nowego budzącego się dnia, a szybko przepływające chmury co chwila odsłaniały i zasłaniały krajobraz przede mną. Ogromne turbiny wynurzające się z mgieł także stworzyły wspaniały klimat.

Odkryj więcej!

Jeśli nasuwają się Wam jakieś pytania, śmiało zadawajcie je w komentarzach. Dodatkowo, zapraszam Was do polubienia i obserwowania mojej strony na FB oraz profilu na Instagramie wilkovepodroze, aby nie przegapić nowych wpisów i podróży. Każda nowa zainteresowana osoba przynosi autorowi wiele radości!  Na Instagramie znajdziecie także zapisaną relację z wyprawy na Maderę.

Wspieraj!

Stworzenie każdego posta wymaga pracy, zaangażowania, dobrego research’u i czasu. Jeśli treści, które tu znajdujesz są dla Ciebie przydatne i chcesz wspierać proces tworzenia – Postaw mi kawę! 🙂