Skarby doliny Rabacal – lewady Risco i Alecrim

Dolina Rabaçal bogata jest w zieleń, wodospady i lewady. To tutaj znajduje się jeden z najbardziej popularnych szlaków – Levada das 25 fontes, którą przeszliśmy dnia poprzedniego. Szczęśliwie znajduje się tutaj także camping. Dzięki temu, kolejnego dnia mogliśmy odkryć kolejne skarby tego miejsca – lewady Risco oraz Alecrim.

Levada do Risco (P.R 6.1) – podstawowe informacje

Levada do Risco najczęściej łączona jest z Levadą 25 fontes. Przy jednodniowej wycieczce jest to najbardziej rozsądna opcja. Zamiast wracać tą samą trasą spod laguny Lagoa das 25 fontes, wystarczy zmodyfikować lekko trasę, odbić na lewo i po kilkuset metrach dotrzeć do wspaniałego wodospadu Risco czekającego na nas na końcu trasy. Nie sposób się zgubić, bo wszystkie rozwidlenia są bardzo dobrze opisane. Jeśli jednak chcecie przejść ten szlak osobno, poniżej znajdziecie kilka praktycznych informacji. My dotarliśmy do doliny Rabaçal późno wieczorem, więc nasz ostatni dzień trekkingu zaczęliśmy właśnie od Levady do Risco.

Długość szlaku: 1.5 km (3 km w dwie strony)
Czas przejścia: ok. 2h
Poziom trudności: łatwa
Punkt początkowy: dolina Rabaçal (droga E.R. 105), najłatwiej jednak za punt początkowy obrać kawiarnię Rabaçal Nature Spot Cafe
Punkt końcowy: oficjalnie to wodospad Risco, ale naturalnie należy wrócić na parking/drogę E.R. 105

Szlak naprawdę jest przyjemny i niewymagający. Przez większość czasu prowadzi szeroką, łagodną, ubitą drogą. Jeśli decydujecie się na łączenie szlaków z 25 fontes, to musicie wiedzieć, że łącznikiem są schody i to chyba najbardziej wymagająca część tego szlaku. Jednak, szybciej czy wolniej, z całą pewnością do pokonania. Na końcu szlaku czeka na nas wysoki wodospad Risco, który spływa po skale obrośniętej gęstą zielenią. Mamy na niego wspanały widok ze szlaku, który w tym miejscu oficjalnie się kończy.

Opłaty za wejście na szlaki na Maderze 2024!

UWAGA: Od 28 padziernika 2024 władze Madery ogłosiły wprowadzenie opłat za wstęp na wybrane szlaki turystyczne na wyspie. Decyzja ma na celu ochronę naturalnego środowiska, poprawę infrastruktury oraz zapewnienie bezpieczeństwa turystom i mieszkańcom. Od teraz, aby wejść na popularne trasy piesze, turyści będą zobowiązani do uiszczenia opłaty w wysokości 3 euro. Dzieci poniżej 12 roku życia nie płacą. Środki zebrane w ten sposób zostaną przeznaczone na utrzymanie i konserwację szlaków oraz na działania związane z ochroną przyrody.

Obecnie lista płatnych szlaków obejmuje 7 pozycji:

PR1 Vereda do Areeiro
PR1.2 Vereda do Pico Ruivo
PR6.1 Levada do Risco
PR8 Vereda da Ponta de São Lourenço
PR9 Vereda do Caldeirão Verde
PR11 Vereda dos Balcões
PR18 Levada do Rei

Od nowego roku na listę trafi 30 głównych szlaków PR. Bilety można nabyć online przez portal Simplifica.

Levada do Alecrim (PR 6.2) – podstawowe informacje

Kolejna lewada poprowadzona w dolinie Rabaçal to Levada do Alecrim (PR 6.2).

Długość szlaku: 3 km (6 km w dwie strony)
Czas przejścia: 2h
Poziom trudności: łatwy
Punkt początkowy/końcowy: parking w dolinie Rabaçal

Szlak wzdłuż lewady to zdecydowanie trasa na spokojny spacer wśród zieleni. Wycieczkę można jednak trochę urozmaicić.

Przejście z lewady do Risco do lewady do Alecrim

My z racji tego, że łączyliśmy przejścia Levadami do Risco i Alecrim, naszą wędrówkę rozpoczęliśmy spod kawiarni Nature Spot Cafe (po zobaczeniu wodospadu Risco). Po pokonaniu schodów wiodących w górę, przecięliśmy asfaltową drogę i ruszyliśmy za drogowskazem, który kierował nas do lewady. Ten początkowy odcinek szlaku to typowa ścieżka przez las, w tym kierunku zdecydowanie częściej pod górkę.

Kiedy już wydaje się, że większość schodków za nami, decydujemy się na odbicie w lewo w stronę Lagoa do Vento. I za chwilę ogarniają nas wątpliwości. Szlak tutaj prowadzi gwałtownie schodami w dół. Czy warto znowu tracić wysokość, skoro właśnie złapaliśmy oddech? A przecież potem trzeba wrócić tą samą trasą do głównego szlaku! Jednak szybko zbiegamy po schodach, bo w końcu przyjechaliśmy tutaj na trekking! Już po drodze dostrzegamy w dole, wśród gęstej zieleni, lagunę do której zmierzamy. Jest tu zdecydowanie mniej turystów. Znajdujemy się teraz bezpośrednio nad punktem, gdzie kończy się Levada do Risco – na jednym z poziomów, przez który przepływa wodospad. Wokół laguny znajdują się duże kamienie, które idealnie nadają się na miejsce piknikowe.

Po krótkim odpoczynku wracamy schodami do naszego głównego szlaku. Stąd już niedaleko do lewady, czyli odcinka, któremu towarzyszy kanał rozprowadzający wodę po wyspie. To tu w zasadzie dopiero rozpoczyna się dla nas Levada do Alecrim. Od teraz szlak prowadzi po płaskim terenie. Jest to raczej spokojny spacer, a dla nas odpoczynek po pokonanych schodach. Dużo tu zieleni, gęstej roślinności i ciszy. Po drodze minęliśmy zaledwie kilka osób. Może to przez pogodę, która tego dnia w tym rejonie była dość mglista.

Na końcu Levady do Alecrim znajduje się bardzo charakterystyczny “wodospad”. Ścieżka obniża się, pojawiają się schody i woda płynąca lewadą gwałtownie przyspiesza lecąc w dół.

Nie bój się stopować na Maderze!

Szlak kończy się dla nas przy parkingu na głównej drodze. Jeśli przyjeżdżacie tu samochodem to możliwe, że będzie to dla Was i punkt początowy i punkt końcowy. Jeśli jednak nie chcecie iść w dwie strony tą samą trasą, sugeruję zejść do doliny i pójść naszymi śladami. My w tej mgle łapiemy stopa i tym sposobem dostajemy się do Funchal na 3 ostatnie dni naszego pobytu i odpoczynku na Maderze. Nawet w tej mgle, dość szybko zatrzymały się dla nas 2 samochody. To taki rejon wyspy, gdzie wyjątkowo brak innych alternatyw transportu. Autostop działa tu za to świetnie!

Jak się dostać do doliny Rabaçal?

Do doliny Rabaçal niestety nie dojeżdża tutaj żadna komunikacja miejska. Większość turystów dociera więc tutaj wypożyczonymi samochodami lub zorganizowanym prywatnym transportem, którego opcji znajdziecie wiele w Funchal. Z parkingu jest jeszcze kawałek drogi do początku szlaku (jeśli chcielibyście startować spod kawiarni) . Odcinek ten można pokonać pieszo (ok. 20 – 30 minut marszu) lub skorzystać z kursującego minibusa. Bus kursuje w godzinach 09:30 – 18:30, a bilet w jedną stronę kosztuje 3 euro (5 euro w dwie).

Odkryj więcej!

Jeśli nasuwają się Wam jakieś pytania, śmiało zadawajcie je w komentarzach. Dodatkowo, zapraszam Was do polubienia i obserwowania mojej strony na FB oraz profilu na Instagramie wilkovepodroze, aby nie przegapić nowych wpisów i podróży. Każda nowa zainteresowana osoba przynosi autorowi wiele radości!  Na Instagramie znajdziecie także zapisaną relację z wyprawy na Maderę.

Wspieraj!

Stworzenie każdego posta wymaga pracy, zaangażowania, dobrego research’u i czasu. Jeśli treści, które tu znajdujesz są dla Ciebie przydatne i chcesz wspierać proces tworzenia – Postaw mi kawę! 🙂